Sosnovą można poetycko porównać, ze względu na jej urokliwe położenie, do jednego z wartościowych kamieni na bransolecie miejscowości, które otaczają miasto Czeska Lipa (Česká Lípa). To mała miejscowość leżąca wśród zieleni i obfitująca we wszystkie uroki romantycznej przyrody.
Do XVI wieku historia miejscowości jest bardzo mglista. Można przyjąć, że dzieje Sosnovej i Lesnej zaczynają się mniej więcej w czasach założenia ich księgi rajcowskiej w 1554 roku. Ponieważ sama księga nie została do dziś odnaleziona, zakłada się, że powstały one jeszcze przed jej założeniem. Najstarsze piśmienne wzmianki o Sosnovej i Lesnej zawiera stara księga miejska Czeskiej Lipy – prowadzona od 1524 do 1564 roku – w której pojawiają się jeszcze ich pierwotne niemieckie nazwy.
Osadę, dawniej nazywaną Kynast, prawdopodobnie założyli rzemieślnicy wezwani z Krupki do budowy nowego pałacu w Zahrádkach dla Václava Vartenberka. Miejscowość została spustoszona w czasie wojny trzydziestoletniej.
Na przełomie XVIII i XIX wieku wytyczono tu pierwszą drogę. Tak zwana droga cesarska, prowadząca z Pragi do Rumburku, zbudowana w latach 1796-1806, wiedzie przez Lesną do dziś.
W 1856 roku w miejscowości wybuchł duży pożar, który strawił między innymi kaplicę. W 1901 roku odbudowano ją w stylu neogotyckim.
Pod koniec XVIII wieku Sosnová stopniowo stawała się podmiejską gminą Czeskiej Lipy. Na mocy ustawy z 19 marca 1873 roku wioski Sosnová i Lesná stały się samodzielną gminą i w 1879 roku w Lesnej udało się zbudować jednoklasową szkołę.
W czasach tzw. pierwszej republiki zdecydowana większość mieszkańców była narodowości niemieckiej. Po drugiej wojnie światowej przesiedlono tu ludność czeską, a nazwę gminy zmieniono na Sosnova.
W 1915 roku na terenie gminy powstał poligon wojskowy. Na mocy układu monachijskiego w październiku 1938 roku Sosnova znalazła się w granicach Okręgu Sudeckiego przyłączonego do Rzeszy Niemieckiej. Większość Czechów musiała z miejscowości odejść. Pod koniec wojny doszło tu do tragicznego zdarzenia. W pierwszych dniach maja, przed odjazdem transportu żydowskich więźniów, z wagonów pociągu wyrzucono zwłoki 17 osób, które nie przeżyły cierpień i nędzy. Urząd Miasta zlecił odwiezienie ciał i pogrzebanie ich w lesie koło Sosnovej, gdzie obecnie znajduje się płyta pamiątkowa. W pobliżu jest także pomniczek włoskiego kucharza zastrzelonego przez esesmana. Po zakończeniu wojny, już w listopadzie 1945 roku, Sosnová została dosiedlona ludnością czeską.
Sosnová, jako gmina podmiejska, poddawana była modernizacji od początku lat 60. aż do 1980 roku, kiedy to została ostatecznie przyłączona do Czeskiej Lipy. Po listopadzie 1989 roku mieszkańcy wyrazili swoją opinię w sprawie rozwiązywania zasadniczych problemów miejscowości, tworząc w 1990 roku własny samorząd z urzędem gminy. Pierwszym burmistrzem gminy Sosnová był inż. Jiří Kladníček, który stał na czele piętnastoosobowej Rady Gminy.
Na teren gminy sięga Narodowy Pomnik Przyrody Piekło (Peklo), kanionowata dolina Robečskiego potoku ze stromymi ścianami skalnymi. W przeszłości (od 1895 roku) objęty był on ochroną jako prywatny rezerwat. Obecnie miejsce to, zwłaszcza w okresie wiosennym, gdy rozkwita mnóstwo śnieżyc wiosennych, chętnie odwiedzane jest przez turystów. Prowadzi tędy ścieżka turystyczna, ale nie jest ona przeznaczona dla rowerzystów. Na dwóch kółkach Peklo można objechać od strony wschodniej. Inną możliwością jest prowadzenie roweru przez teren obszaru chronionego.
Okoliczne lasy, ze względu na podmiejskie położenie, w szczególności Vřesoviště, stanowią popularne miejsce aktywnego wypoczynku wielu mieszkańców Sosnovej oraz pobliskiej Czeskiej Lipy.